Hırsızlık konut dokunulmazlığının ihlali Yargıtary Kararı içeriğine hemen sitemizden ulaşabilir ve aklınıza takılan hususların tamamı için avukatlarımıza anında ulaşarak bilgi alabilirsiniz.
2. Ceza Dairesi 2023/19342 E. , 2023/4392 K.
"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/629 E., 2023/179 K.
...
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi- Temyiz isteminin esastan reddi
ile hükmün onanması
A. Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 10.04.2023 tarihli ve 2023/629 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında, Tarsus 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.02.2023 tarihli ve 2023/89 Esas, 2023/84 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 119/1-c. maddeleri uyarınca konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan 1 yıl 4 ay hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a. maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, REDDİNE,
B. Hırsızlık Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
İlk Derece Mahkemesince suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2023 tarih ve 2023/696 esas numaralı iddianamesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında katılana ait ikamet bahçesinde bulunan motorsikleti çalması nedeniyle 5237 sayılı Kanun´un 142/2-h, 143 ve 31/3. maddelerinin uygulanması istemiyle dava açılmıştır.
2. Tarsus 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.02.2023 tarihli ve 2023/89 Esas, 2023/84 Karar sayılı kararıyla, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun´un 142/2-h, 143 ve 31/3. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Kararın suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 10.04.2023 tarihli ve 2023/629 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebi; suça sürüklenen çocuğun olay günü evde olduğuna dair savunmalarının araştırılmaması suretiyle eksik kovuşturma sonucu hüküm kurulduğuna, dosyada mahkumiyete yeterli delil olmadığından suça sürüklenen çocuğun beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay günü suça sürüklenen çocuğun kimliği belirlenemeyen bir kişiyle birlikte gece saat 01.00-02.00 arasında katılanın ikametinin bina eklentisi niteliğindeki avlusuna girip oradaki motosikleti çaldığı, suça sürüklenen çocuk atılı suçlamaları kabul etmemişse de, katılanın aşamalarda istikrarlı biçimde "Ben motosikletimi bıraktığımda üzerinde kask vardı ancak çalan şahıslar kaskı almayıp bahçeye bırakmışlar" şeklindeki beyanı, olay tutanaklarında da bu kasktan bahsedilmesi, kask üzerinde yapılan parmak izi çalışması neticesinde tanzim edilen 03/01/2023 tarihli Uzmanlık Raporunda suça sürüklenen çocuğun sağ el parmak izine rastlanması, tarafların birbirleri ile samimiyeti bulunmayıp kaskın suça sürüklenen çocuk tarafından başka şekilde ellenmesinin mümkün olmaması, suça sürüklenen çocuğun incelenen UYAP kayıtlarından anlaşılan hırsızlık suçu konusundaki çok sayıda suç kayıtları, aynı suça yatkın kişiliği ve adli tecrübesi karşısında cezadan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilmeyerek suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre ilk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğu saptandığından; istinaf edenin ileri sürdüğü subuta ve ceza miktarına yönelik nedenler yerinde görülmeyerek istinaf başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Dosya kapsamında yer alan olay yeri tutanakları, parmak izi kriminal raporu, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiği kabul edilerek, mahkemece takdir edilen ceza miktarı ve uygulanan hükümler bakımından hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 10.04.2023 tarihli ve 2023/629 Esas, 2023/179 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1.maddesi ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302/1.maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1.maddesi uyarınca Tarsus 7. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.